Δεν μ'αρεσει να βαζω ταμπελες... ναι καλα!

Στις ανθρωπινες σχεσεις υπαρχουν τρεις κατηγοριες ανθρωπων. Αυτοι που μπουκαρουν στη ζωη σου με το ετσι θελω. Αυτοι που τους ανοιγεις την πορτα και μπαινουν. Και αυτοι που τους ανοιγεις την πορτα αλλα μενουν απ' εξω.

soundtrack: The Ruse - Judan Johnson

La Boulange

Το ακουγα το βραδυ που επεστρεφα σπιτι. Αφησα την εργασια μισοτελειωμενη, ανοιξα το i-pod, διαλεξα το κομματι, εκλεισα τον υπολογιστη και πατησα το play. Η μουσικη στο τερμα. Και τοτε ξεκινησε το κυνηγητο. Αρχισα να τρεχω. Να τρεχω μεσα απο τα κολλεγια, να ανεβαινω τρεχοντας τις σκαλες, τρεχοντας να περναω τη γεφυρα, μεχρι να φτασω στο κολλεγιο μου, στο block μου, στο δωματιο!
Δεν ξερω τι με επιασε. Δεν ετρεχα για να φτασω καπου. Ετρεχα για να ξεφυγω... Να φυγω... Μακρια απο το computer room, μακρια απο το study room, απο το χωρο που 'ζουσα' κυριολεκτικα τις τελευταιες 3 βδομαδες. Μακρια απο μικροοικονομικα, πολιτικες, συνταγματα, φιλοσοφους, θεωρειες, past papers, exams... Ποσο μακρια απο ολα αυτα θα ειμαι απο δευτερα; Και οσο πιο μακρια θα φευγω τοσο θα πλησιαζουν οι επομενες....

soundtrack: Yann Tiersen - La boulange

Παρακαλω υποκλιθειτε

I got my name in lights with notcelebrity.co.uk

everybody's gotta learn sometime...

...but not now! Can we postpone it for a little bit? Ασε με να κανω λαθος κι οταν ερθει η ωρα ισως μαθω κι εγω... Αλλα οχι τωρα. Τωρα εχω αναγκη ενα λαθος (αλλα που ειναι;)!

Δεν με τρελλαναν οι εξετασεις, δεν χρειαζεται να με καταλαβει κανεις, και για μια και μοναδικη φορα παρακαλω τους απανταχου αυτοκαλουμενους προστατες μου να με αφησουν να βουτηξω το δαχτυλο στο γλυκο. Μπορω; Ευχαριστω!

Soundtrack: Beck - Everybody's gotta learn sometime

Relaaaax, take it eaaaasy!

Σε μιαμιση ωρα γραφω το πρωτο μου εξαμ. Εχω κλεισει τα βιβλια, τις σημειωσεις, τα παστ πειπερς. Δεν εχει νοημα. Απο το ενα ματι μπαινουν, απο το αλλο βγαινουν! Εχω βαλει και το Relax του Mika στο repeat. Με εκφραζει απολυτα αυτη τη στιγμη. I am relaxing, I am taking it easy, for there is nothing that I can do. Βεβαια, αυτο που λεει πιο κατω ('it's as if I'm scared, it's as if I'm terrified') νομιζω οτι ταιριαζει καλυτερα στην κατασταση μου...

Τελοσπαντων. Ο,τι ειναι να γινει θα γινει....

Καλη μου επιτυχια! =)

soundtrack: Mika - Relax (Take it easy)

Ναυπλιο μερος α'

Οσοι με ξερουν, γνωριζουν το παθος μου με αυτη την πολη. Τις πιο γλυκες αναμνησεις, τις πιο ομορφες περιπλανησεις και τους καλυτερους φιλους τους εχω κανει καπου μεταξυ Αρβανιτιας και Πλατειας Συνταγματος.

Ολα μου τα καλοκαιρια εκει: Παγωτο απο τον Ιταλο, φιλοσοφικες συζητησεις στα 5 αδερφια, ερωτικο παραληρημα στην Αρβανιτια, 'Γιωργο θα παμε Ραστυ;', τσακωμοι στον φαρο ('Οχι! Δεν θα παμε Ραστυ ΚΑΙ σημερα!), νυχτερινο μπανιο στην Καραθωνα, ταβλι στο Κονδυλι...

(συνεχιζεται...)

http://www.nafplio-tour.gr/

soundtrack: She Wants Revenge - These Things

περι stardust ο λογος...

Κανονικα θα επρεπε να διαβαζω τωρα. Η μαλλον οχι. Κανονικα θα επρεπε να κοιμαμαι τωρα. Αυριο ειναι το πρωτο μου εξαμ κι εγω βρηκα να κανω ποστ τωρα... Τωρα μου ρθε, τι να κανω;

Τι σχεση εχουν ολα αυτα με την αστρολογια; Ειναι Κυριακη, εχουν περασει τα μεσανυχτα (στην Ελλαδα τουλαχιστον) και σημαινει οτι ο stardust εβγαλε τα ζωδια για την καινουρια βδομαδα. Τωρα αναρωτιεσαι ποσο καμμενη ειμαι και τρεχω να δω τα ζωδια με το που βγουν. Αν ο ανθρωπος δεν εχει ζωη τρεχει και παρατρεχει. Κι εγω ειμαι εν μεσω εξεταστικης που σημαινει το χαιλαιτ της μερας μου ειναι οταν μπαινω στο ιντερνετ τα ελεγξω τα μειλ μου και τα ζωδια. Καταλαβες; Οχι; Δεν πειραζει...

Συνεχιζω με τον λατρεμενο stardust λοιπον. Αν πω οτι δεν πιστευω στα ζωδια δεν θα με πιστεψεις. Και με το δικιο σου. Αλλα εγω θα το πω. Παρολαυτα καθε βδομαδα θα ελεγξω το ζωδιο μου. Και οχι για να μαθω τι θα γινει. Αλλα για τις συμβουλες του, τον τροπο που σε κανει να βλεπεις τα πραγματα και ουσιαστικα σου λεει: 'Μην περιμενεις απο τα ζωδια να σου πουν τι πρεπει να κανεις. Ξεκουνησου και παρε την κατασταση στα χερια σου!'

soundtrack: La Boulange - Yann Tiersen

Friends forever...

Μετεωρολογικο Δελτιο

Είναι μελετημενο! Καθε φορα που αποφασιζω να στρωθω στο διαβασμα ο καιρος ειναι εξαιρετικος. Μπορει πριν να γινοταν ο κατακλυσμος του Νωε, αλλα με το που αποφασιζω να ανοιξω τα βιβλια, τσακ! Βγαινει ο ηλιος! Απο τον ηλιο αυτο που φωναζει ηρθε το καλοκαιρι, βγες κι εσυ στο γρασιδι σαν τα υπολοιπα αγγλακια να καειτε ολοι μαζι...

Κι καπως ετσι αποφασιζω να αφησω τη βιβλιοθηκη και δινω στον εαυτο μου μια μερα ρεπο... Και ναι! Ειναι η μερα που ο αερας θα φυσαει σαν τρελος -τι την ηθελα την ρημαδα τη φουστα!- θα εχει κι αυτο το ψιλοβροχο που ειναι σαν να σε φτυνουν -παει και το μαλλι δηλαδη...

Αλλα μην ανησυχεις, γιατι απο αυριο ξαναξεκιναω διαβασμα. Που σημαινει οτι ο καιρος θα φτιαξει, και θα μπορεις να βγεις παλι στο γρασιδι για τανινγκ! Μεχρι το επομενο μου διαλειμμα...

soundtrack of blog entry no. 2: Nouvelle Vague - Dance With Me

καντε λιγο χωρο και για μενα...

Να μαι κι εγω! Ζήλεψα, επρεπε να κανω κι εγω το δικο μου μπλογκ. Τι καλυτερο εχουν ολοι οι αλλοι δηλαδη... (πολλα, αλλα ας μην το συζητησουμε ακομα, αρχη ειναι, και το ηθικο πρεπει να ειναι ακμαιο) Ο καθενας εχει το δικο του. Θελω κι εγω, οπως και τ'αλλα παιδακια!

Λοιπον, αυτο που μ'αρεσε με το μπλογκινγκ, και με το που ειδα το φως μπηκα, ειναι ο,τι μπορεις να πεις ο,τι σου κατεβει στο κεφαλι, βαζεις κι ενα λιγο η λιγοτερο εφυες νικ και αφηνεις τις σκεψεις σου ελευθερες! Στο απεραντο διαστημα του διαδικτυου... Εχεις την ελπιδα οτι καποιος θα τις διαβασει, κι ετσι το αλλαζωνικο σου ενστικτο ικανοποιειται. Εχεις και το νικ για καλυψη -μπορει αυτα που λεω να ειναι οντως μπαρουφες οποτε ας μην γινουμε και τελειως ρεζιλι.

Δεν χρειαστηκε να το σκεφτω πολυ. Δεν το συνηθιζω αλλωστε. Και ιδου το πρωτο μου ποστ. Ποτε θα ακολουθησει το δευτερο ουδεις γνωριζει! Με τα exams να ερχονται μαλλον θα μου παρει αρκετο καιρο να ξαναποσταρω. Ισως κι οχι. Ισως το μπλογκινγκ γινει το διαλλειμμα μου απο το διαβασμα.
Ειμαι περιεργη να μαθω...

soundtrack of blog entry no. 1: Amy Winehouse - Tears dry on their own