Ο Φωτης Γεωργελες στο EDITO της Athens Voice με καλυπτει απολυτα:
" ... Όταν καίγεται ο τόπος σου, όταν πεθαίνουν τόσοι άνθρωποι, τόσο άδικα, όσοι μιλάνε, όσοι γράφουν, οι πολίτες αυτής της χώρας, έχουν υποχρέωση ν’ αφήσουν την οργή και την αγανάκτηση που δικαιολογημένα νιώθουν, στα θύματα. Kαι οι ίδιοι, για μια φορά, ίσως πρώτη, ψυχρά, ορθολογικά να σκεφτούν. Nα αναλύσουν, να μάθουν, να καταλάβουν. Nα σκεφτούν πολιτικά, να ξαναγίνουν δηλαδή πολίτες.
Mόνο σε τέτοιες στιγμές καταστροφής καταλαβαίνουμε ότι η πολιτική δεν είναι σουίπ-στέικ, νούμερα, γκάλοπ, πονταρίσματα στο δικό μας άλογο, στοιχήματα με απόδοση. Ότι η πολιτική είναι ο τόπος μας, τα καμένα σπίτια μας, οι άνθρωποί μας που αναγνωρίζονται από το DNA πεταμένοι σε φορτηγά-ψυγεία, η καθημερινή ζωή μας, οι άσπρες στάχτες που μαζεύουμε απ’ τα απλωμένα ρούχα στο μπαλκόνι, η κατάθλιψη που βουβή πιέζει το στήθος μας στις καθημερινές διαδρομές στους δρόμους της πόλης. Mόνο όταν η ορθολογική σκέψη και η πραγματική πολιτική επιστρέψει στη ζωή μας, θ’ αρχίσει να φαίνεται ένας δρόμος στο σημερινό αδιέξοδο."
Soundtrack: Heaven's on fire - Luke
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου