Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Η ελπιδα πεθαινει τελευταια;

Βλεποντας ειδησεις, διαβαζοντας εφημεριδες και blogs τις τελευταιες μερες διεπιστωσα οτι η ελπιδα οχι μονο δεν πεθαινει τελευταια, αλλα καηκε πρωτη πρωτη στις φετινες πυρκαγιες.

Γκρινια, γκρινια, μιζερια παντου και γκρινια. Ολα μαυρα, ολα στραβα, ολα υποπτα. Τα επιδοματα ειναι μεσο εξαγορας ψηφων. Δεν γινονται ελεγχοι. Δωθηκαν πολυ γρηγορα. Δωθηκαν σε λαθος ατομα. Ειναι πολλα τα χρηματα. Ειναι λιγα.

Ε λοιπον και ελεγχοι να γινονταν, και περισσοτερα χρηματα να εδιναν παλι θα υπηρχε γκρινια και καχυποψια. Τιποτα, μα τιποτα, μα τιποτα δεν θα μας ικανοποιουσε σε αυτη τη φαση. Λειτουργει το κρατος, μειωνεται η γραφειοκρατια, δινονται αποζημιωσεις. Ολα ειναι μερος του προεκλογικου σοου.

Μονο μιζερια και γκρινια. Εχω βαρεθει να διαβαζω εφημεριδες, blogs, να βλεπω ειδησεις. Και μονο απο αυτους που ειναι απ' εξω. Αυτους που παντα ειναι απ' εξω αλλα παντα εχουν ενα λογο για ολα. Που κρινουν απο το βολεμα του καναπε.

Απο την αλλη βλεπω τους κατοικους αυτων των περιοχων που καταστραφηκαν που μικροι μεγαλοι φαινονται ετοιμοι να ξαναχτισουν τη ζωη τους, που δεν σπαταλανε το χρονο τους σε κριτικη και γκρινια. Εχουν αλλες προτεραιοτητες. Και σ'αυτους τους ανθρωπους που εχουν τοσο δρομο μπροστα τους πιο πολυ απ'ολα χρειαζονται να τους πει καποιος οτι ολα θα πανε καλα, οτι δεν ειναι ολα τοσο τραγικα, οτι η ελπιδα ακομα δεν εχει πεθανει. Μα αυτοι που το κανουν αυτο δεν βγαινουν ουτε σε καναλια, ουτε σε εφημεριδες. Εχουν πιο σοβαρα πραγματα να κανουν.

Soundtrack: Γελα ψυχη μου - Μελινα Κανα

2 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Απο τη μεταπολιτευση και μετα...
αναδασωθηκαν
μονο 1 στρεμα στα 11 που καηκαν.
Η Νεα Δημοκρατια,με δυο νομους,
αποχαρακτηρησε 25.000.000 στρεματα
και το Πασοκ 45.000.000 στρεματα.

Με αποχαρακτηρισμενα 70.000.000 στρεματα...
ποιος εβαλε τις φωτιες;;;

mrs brightside είπε...

Δεν διαφωνω. Αλλα εμεις αντι να ασχολουμαστε με την σταση της κυβερνησης απεναντι στους εμπρηστες και τους καταπατητες ασχολουμαστε με το ποσο δικαια η οχι ειναι τα επιδοματα. Μια καθολου παραγωγικη μορφη 'κριτικης', η καλυτερα γκρινιας. Ολη μας την οργη την διοχετευουμε σε λαθος κατευθυνση.