It's been a long time... Και μολις παρατηρησα οτι 2 ποστ παρακατω ειχα γραψει για τον Woody Allen και το Anything Else. Καιρος λοιπον να γραψω και για την αλλη του πλευρα, αυτη του μουσικου. Ναι, ναι, ημουν κι εγω στο Θεατρο Badminton μαζι με οχι πολλους αλλους να δουμε την χιλιοδιαφημισμενη συναυλια της New Orleans Jazz Band. Για να ειμαι δικαιη, δεν ηταν λιγος ο κοσμος, απλα ηταν μεγαλη η αιθουσα, και ακριβα τα εισητηρια, το οποιο μεταφραζεται καπως ετσι: η αιθουσα ηταν γεματη απο τη μεση και πισω και αδεια απο τη μεση και μπροστα.
Let me paint a picture: φανταστειτε το χωρο: αχανης και μισοαδειος... που σημαινει οτι οι περισσοτεροι δεν εβλεπαν παρα αμυδρες φιγουρες. Και τωρα φανταστειτε τον κοσμο να μιλαει συνεχεια κατα τη διαρκεια της συναυλιας. Η μαλλον ειμαι αδικη... δεν μιλουσε συνεχεια. Μιλουσε μονο οταν επαιζε η μπαντα, με το που τελειωνε το καθε κομματι, σταματουσαν και τα σχολια... Τους επιανε η ντροπη; Τι να πω... Ασε που οι μισοι απο το κοινο, ηταν λες και το χαν σκασει απο σκυλαδικο. Να δεις που πολλοι στο καπακι, χτυπησαν Θεοδωριδου, δεν εξηγειται αλλιως....
Το μονο θετικο στην ολη υποθεση ηταν η μουσικη και οι μουσικοι. Συγκεκριμενα ο Woody Allen δεν με ενθουσιασε, αλλα οι υπολοιποι αξιζαν και με το παραπανω.
Δεν ξερω αν ειμαι πολυ καιρο εκτος Ελλαδας και εχω ξεσυνηθισει, αλλα το ρεζουμε της υποθεσης ηταν οτι εφυγα απογοητευμενη απο το κοινωνικα απαιδευτο κοινο, που 'κραυγαζε ' οτι ο μονος λογος που πηγε να δει τη συναυλια ηταν για να δει αυτον τον τυπακο που εχει ακουστα απο τις ταινιες να παιζει το κλαρινετο του. Ακομα κι αν δεν εισαι φαν της τζαζ, ακομα κι αν ηρθες μονο για να λες οτι ειδες τον Woody Allen απο τη στιγμη που πας, βγαλε τον σκασμο και παρακολουθησε!! Τετοια συμπεριφορα δεν δειχνει μονο ελλειψη σεβασμου προς τους καλλιτεχνες αλλα και ελλειψη ουσιωδους παιδειας!
Δεν ξερω αν υπερβαλλω, αλλα αν το κανω ειναι επειδη ειμαι εξοργισμενη. Πληρωσα να δω μια μουσικη παρασταση και δεν εφτανε που κυριολεκτικα δεν την ειδα λογω αποστασης, αλλα δεν καταφερα να απολαυσω ουτε καν τη μουσικη.
Let me paint a picture: φανταστειτε το χωρο: αχανης και μισοαδειος... που σημαινει οτι οι περισσοτεροι δεν εβλεπαν παρα αμυδρες φιγουρες. Και τωρα φανταστειτε τον κοσμο να μιλαει συνεχεια κατα τη διαρκεια της συναυλιας. Η μαλλον ειμαι αδικη... δεν μιλουσε συνεχεια. Μιλουσε μονο οταν επαιζε η μπαντα, με το που τελειωνε το καθε κομματι, σταματουσαν και τα σχολια... Τους επιανε η ντροπη; Τι να πω... Ασε που οι μισοι απο το κοινο, ηταν λες και το χαν σκασει απο σκυλαδικο. Να δεις που πολλοι στο καπακι, χτυπησαν Θεοδωριδου, δεν εξηγειται αλλιως....
Το μονο θετικο στην ολη υποθεση ηταν η μουσικη και οι μουσικοι. Συγκεκριμενα ο Woody Allen δεν με ενθουσιασε, αλλα οι υπολοιποι αξιζαν και με το παραπανω.
Δεν ξερω αν ειμαι πολυ καιρο εκτος Ελλαδας και εχω ξεσυνηθισει, αλλα το ρεζουμε της υποθεσης ηταν οτι εφυγα απογοητευμενη απο το κοινωνικα απαιδευτο κοινο, που 'κραυγαζε ' οτι ο μονος λογος που πηγε να δει τη συναυλια ηταν για να δει αυτον τον τυπακο που εχει ακουστα απο τις ταινιες να παιζει το κλαρινετο του. Ακομα κι αν δεν εισαι φαν της τζαζ, ακομα κι αν ηρθες μονο για να λες οτι ειδες τον Woody Allen απο τη στιγμη που πας, βγαλε τον σκασμο και παρακολουθησε!! Τετοια συμπεριφορα δεν δειχνει μονο ελλειψη σεβασμου προς τους καλλιτεχνες αλλα και ελλειψη ουσιωδους παιδειας!
Δεν ξερω αν υπερβαλλω, αλλα αν το κανω ειναι επειδη ειμαι εξοργισμενη. Πληρωσα να δω μια μουσικη παρασταση και δεν εφτανε που κυριολεκτικα δεν την ειδα λογω αποστασης, αλλα δεν καταφερα να απολαυσω ουτε καν τη μουσικη.
